پیشگویی کننده های رفتار ورزشی دانشجویان بر اساس مدل مراحل تغییر و تئوری خودتعیین کنندگی با استفاده از آنالیز مسیر

چکیده مقدمه: به رغم فواید زیاد رفتار ورزشی و سبک زندگی فعال هنوز کم تحرکی یکی از مشکلات بهداشتی جامعه است. کلید تحقیق رفتار ورزشی، شناخت متغیرهای روانی تاثیرگذار مبتنی بر مدل های آموزش بهداشت است. با توجه به پیچیدگی رفتار ورزشی با یک الگو نمی توان تمام عوامل مؤثر برآن را شناخت و از طرفی در کشور ما و بخصوص در دانشجویان نیز به آن پرداخته نشده است. هدف: تعیین پیشگویی کنندگی سازه های روانی مؤثر بر رفتار ورزشی دانشجویان براساس مدل ترانس تئوریتیکال و تئوری خود تعیین کنندگی با آنالیز مسیر بود. مواد و روش ها: این پژوهش مطالعه ای مقطعی بر دانشجویان سال اول دانشگاه علوم پزشکی گیلان(418 نفر) بود که در طی آن افراد پرسشنامه های معتبرشده سنجش سازه های مدل ترانس تئوریتیکال، تئوری خود تعیین کنندگی و میزان رفتار ورزشی را تکمیل کردند و داده ها با نرم افزار spss 16 و lisrel 8.80 و آزمون های همبستگی و آنالیز مسیرتحلیل شد. نتایج: کلیه سازه های مدل مراحل تغییر وتئوری خود تعیین کنندگی (به جزمتغیر تنظیم بیرونی در رفتارورزشی) ارتباط معنی داری با میزان رفتارورزشی داشتند . سازه فرایندهای تغییر راهکارهای رفتاری و خودکارآمدی در ورزش به ترتیب قدرت پیشگویی کنندگی(45/0 و20/0 ضریب مسیر) مراحل تغییر رفتار ورزشی را داشتند و سازه های خودمختاری و فرآیندهای تغییر نیز به ترتیب بیشترین قدرت پیشگویی کنندگی (28/0 و26/0 ضریب مسیر) شاخص سطح خود تعیین کنندگی را به دست آوردند. مراحل تغییر رفتارورزشی به عنوان میانجی61% و شاخص سطح خود تعیین کنندگی نیز به عنوان میانجی 48% واریانس رفتار ورزشی را توجیه می کند و60% از تغییر میزان رفتار ورزشی توسط این مدل برازش شده است. نتیجه گیری: یافته های تحقیق از کاربرد ترکیب مدل ترانس تئوریتیکال و تئوری خود تعیین کنندگی برای تغییر رفتار ورزشی در دانشجویان حمایت می کند.